Waarom wij een collectieve (gerechtelijke) actie tegen CA-CF
(nu) geen goed plan vinden
In Kassa (BNN / Vara) is al een aantal keren gezegd dat er plannen zijn om een collectieve (gerechtelijke) actie tegen Credit Agricole Consumer Finance te gaan beginnen. Wij vinden dat (op dit moment) geen goed plan.
Mede door de door ons bij Kifid gewonnen zaak in 2017 (Kifid CvB 2017-008) en het succes dat Gerard de Graauw bereikte in zijn zaak (Kifid GC 2018-048) komt er steeds meer duidelijkheid over hoe het Kifid staat in klachten over te hoge rente door kredietbanken. Zoals elders op de site beschreven is in een zaak die wij begeleiden begin juli 2018 een klacht afgewezen omdat de consument niet kon verklaren destijds - bij aangaan van de lening - een prospectus te hebben gezien. Wij vinden dat een belachelijk standpunt en mogen - nadat wij hiertegen fel geprotesteerd hebben - de zaak nog eens voorleggen aan de Commissie van Beroep. (Bijzonder, omdat in die zaak op zichzelf geen beroep mogelijk was. De claim was lager dan € 25.000)
De hoorzitting is op 29 oktober. Als de Commissie van Beroep zijn normale tijd neemt voor een uitspraak dan zou eind januari duidelijk moeten zijn hoe deze commissie erover denkt. Wij hopen echter eerder.
Als anderen nu een gerechtelijke collectieve actie gaan instellen is er een kans dat het Kifid de behandeling van alle klachten over te hoge rente stil legt. Bij de 'woekerpolissen' is dat ook gebeurd omdat Kifid wilde afwachten op uitspraken van onder andere het Europese Hof in één zaak!
Hoe werkt een collectieve (gerechtelijke) actie
Bij een collectieve actie bundelen consumenten, die allemaal eenzelfde klacht hebben over bijvoorbeeld een bank of een verzekeraar, hun krachten (maar delen voornamelijke de kosten). Dat is op zich een goede zaak. Maar de ervaring leert dat zo'n actie zeven tot tien jaar gaat duren voordat er zekerheid komt.
Eerst moet er een stichting worden opgericht. Volgens een (door advocaten zelf bedachte) claimcode moeten er minimaal drie bestuursleden en drie leden van de Raad van Toezicht komen. In beiden moet minimaal een jurist zitten. Bestuursleden mogen bezoldigd worden. Niet bovenmatig, vaak vind men € 200 per uur niet bovenmatig. Dat betekent dat als bestuur en Raad van Toezicht een uur overleggen er
€ 600 'verbrand' wordt.
Dan gaat een advocaat aan de slag. Hij moet eerst met de wederpartij in overleg. Als ze daar niet uit komen gaan ze naar 'de rechter'
Dat klinkt is eenvoudiger dan het is. Men moet eerst naar de Rechtbank. Meestal gaat degene die geen gelijk krijgt door naar het Gerechtshof. En vervolgens naar de Hoge Raad. Die kan de zaak weer terug verwijzen naar een Hof.
In een recente zaak tegen ABN AMRO heeft St Stop de Banken tot nu toe gelijk gekregen tot aan het Hof (pluim voor de advocaten), maar gaat ABN AMRO de zaak nog eens voorleggen aan de Hoge Raad. Men is inmiddels wel al vijf jaar aan het procederen en er komen waarschijnlijk nog wel 1,5 tot 3 jaar jaar bij.
Verder is er in die jaren zo'n € 50.000 aan bestuurskosten besteed.
Collectieve actie oké, maar niet nu
Zo'n collectieve actie kan best goed zijn. En per individu relatief betaalbaar. Maar wij hopen en vertrouwen er op dat andere belangenbehartigers in zien dat het starten van zo'n actie nu de belangen van mensen die al een klacht hebben ingediend bij het Kifid kan schaden. Onze oproep: wacht tot de Commissie van Beroep haar visie heeft gegeven in de komende maanden.